Η συμμετοχή των νέων στα κοινά ήταν πάντα ανεπαρκής, είτε λόγω μειωμένης θέλησης συμμετοχής στα κοινά, είτε λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης από την πλευρά των θεσμών, όσον αφορά την ενθάρρυνση και προώθηση της ενεργούς συμμετοχή των νέων. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια εμφανής προσπάθεια από την πλευρά της κοινωνίας των πολιτών για την προώθηση της ενεργού συμμετοχής των νέων στα κοινά και της ολόπλευρης νεανικής ενδυνάμωσης.
Οι νέοι και οι νέες μέσα από τα πανεπιστήμια -τον κατεξοχήν δικό τους χώρο- και τον ρόλο που διαθέτουν ως φοιτητές, πάντα είχαν τη διάθεση να δημιουργήσουν ομάδες, πρωτοβουλίες και οργανώσεις. Αυτή η προδιάθεση προκύπτει ως άμεσο απότοκο της ανάγκης για εκπροσώπηση προς τα ίδια τα πανεπιστήμια και τα όργανα τους, αλλά και για τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, επηρεασμένοι από τις πολλαπλές κρίσεις των τελευταίων ετών (κλιματική, οικονομική, πανδημική) οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά την κοινωνία ως σύνολο, οι νέοι έχουν αρχίσει να εκφράζονται και να δρουν μέσω των προαναφερθέντων ομάδων και οργανώσεων, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή, να προασπίσουν την ισότητα και να βοηθήσουν ευάλωτες ομάδες.
Από το 2018 και έπειτα, αυτή η κινητικότητα έχει μεταφερθεί και στο τοπικό - αυτοδιοικητικό επίπεδο με τη δημιουργία δημοτικών συμβουλίων νέων σε διάφορες πόλεις, με πρωτοπόρο σε αυτό το εγχείρημα την πόλη της Θεσσαλονίκης. Το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων Θεσσαλονίκης (ΔΣΝΘ) έχει αποτελέσει σημαντικό αρωγό στη δημιουργία των υπολοίπων δημοτικών συμβουλίων στην Ελλάδα, παρέχοντας πρακτικές συμβουλές και μεταφέροντας την τεχνογνωσία που απέκτησε μέσα από τα πέντε έτη λειτουργίας του.
Ως μέλος του ΔΣΝΘ τα τελευταία τρία χρόνια και έχοντας αναλάβει διάφορους ρόλους μέσα στο όργανο έχω αποκτήσει καινούργιες δεξιότητες και γνώσεις, νέους φίλους και πολύτιμη εμπειρία. Οι λόγοι που αποφάσισα να συμμετέχω στο ΔΣΝΘ ήταν αρκετοί και δεν περιορίζονται σε έναν μόνο τομέα. Αρχικά, ήταν μια καλή διέξοδος για την επαφή με άλλα νέα άτομα την περίοδο της πανδημίας, αφού διοργανώναμε διαδικτυακές συναντήσεις και εκδηλώσεις, δίνοντας ένα αίσθημα κοινότητας. Δεύτερον, ήταν μια δίοδος για τη συμμετοχή σε διαφορά προγράμματα που αφορούν τους νέους (χαρακτηρισμό παράδειγμα αποτελεί το BePart), όπου μέσω της συνεργασίας μας στις μεικτές ομάδες εργασίας καταλήξαμε σε προτάσεις όσον αφορά τη βελτίωση των δήμων και των δημοτικών συμβουλίων νέων, σε σχέση με τη συμπερίληψη και τη συμμετοχικότητα. Τρίτον, μέσω του ΔΣΝΘ μου δόθηκε η δυνατότητα να λάβω πρωτοβουλίες και να συμμετέχω ενεργά στην οργάνωση και υλοποίηση δράσεων και εκδηλώσεων. Ακόμα, ήρθα σε επαφή με άλλες οργανώσεις και όργανα της πόλης και του δήμου, κάτι το οποίο με βοήθησε να κατανοήσω πως η συνεργασία είναι ένα πολύτιμο και απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία οποιουδήποτε εγχειρήματος.
Έχοντας υπάρξει μέλος και άλλων εθελοντικών ομάδων πέραν του ΔΣΝΘ, θεωρώ πως χρειαζόμαστε τη συνέχιση αυτής της προσπάθειας ενεργοποίησης και συμμετοχής των νέων στα κοινά, διότι μόνο έτσι μπορούμε να αποκτήσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα των αναγκών των επόμενων γενεών. Αν οι ίδιοι οι νέοι δεν συμμετέχουμε ενεργά στα κοινά, δεν θα έχουμε φωνή, γεγονός το οποίο παρά τη γραφικότητα του δεν παύει να ισχύει. Επίσης, κάτι που κρίνεται ακόμα πιο σημαντικό είναι η φωνή μας να είναι κοινή και συντονισμένη. Ειδικά σε μια περίοδο που υπάρχουν πολλές ομάδες και οργανώσεις νέων τόσο στη Θεσσαλονίκη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με παρόμοιους σκοπούς και όραμα, η έλλειψη συντονισμού και κατ' επέκταση της κατάλληλης δυναμικής πίσω από τις απαιτήσεις των νέων, αποτελεί μια λυπηρή πραγματικότητα. Το ΔΣΝΘ και τα υπόλοιπα δημοτικά συμβούλια νέων είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τη δημιουργία μιας κοινής φωνής των νέων, η οποία θα αποτελέσει την αφορμή για πρωτοβουλία και δράση.