Μετά τη δημοσίευση της τελευταίας έκθεσης της Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Σταδίου Ασφάλειας Τροφίμων (IPC), στην ActionAid κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για τη Λωρίδα της Γάζας, καθώς η κατάσταση της επισιτιστικής ασφάλειας αγγίζει το σημείο μηδέν.
Η σοκαριστική ανακοίνωση ότι ολόκληρη η Λωρίδα της Γάζας απειλείται άμεσα με λιμό, αποτελεί ντροπή για την ανθρωπότητα. Ωστόσο, δεν μας εκπλήσσει. Εδώ και εβδομάδες προειδοποιούμε για μια εξ ολοκλήρου ανθρωπογενή κρίση, την οποία πυροδοτεί η σκόπιμη και συστηματική παρεμπόδιση της ανθρωπιστικής βοήθειας από τις ισραηλινές αρχές. Παρά τις απεγνωσμένες προειδοποιήσεις, αυτή η κρίση έχει κλιμακωθεί σε φρικιαστικό βαθμό, με την IPC πλέον να δηλώνει πως ο λιμός δεν είναι απλώς πιθανός, αλλά βέβαιος.
Σύμφωνα με μαρτυρίες από το πεδίο, η επισιτιστική κρίση έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις: χιλιάδες παιδιά υποβάλλονται σε θεραπεία για οξύ υποσιτισμό, ενώ τουλάχιστον 57 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους από την πείνα από την έναρξη του πλήρους αποκλεισμού. Η Παλαιστινιακή Αρχή έχει ήδη κηρύξει επίσημα τη Γάζα σε κατάσταση λιμού.
Αυτή η κρίση, ωστόσο, θα μπορούσε να ανατραπεί, εάν οι ισραηλινές Αρχές επέτρεπαν την απρόσκοπτη διέλευση της ανθρωπιστικής βοήθειας που ήδη βρίσκεται σε αναμονή. Θα μπορούσαν να ανοίξουν τα σύνορα και να επιτρέψουν την παράδοση της σωτήριας βοήθειας. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να αφυπνιστεί μπροστά στη σοβαρότητα της κατάστασης και να ασκήσει όλη την πίεση που μπορεί. Χρειαζόμαστε άμεση δράση για να σταματήσει ο θάνατος από λιμό, καθώς και μόνιμη λήξη του πολέμου – αλλιώς το εναλλακτικό σενάριο είναι αδιανόητο.
Μαρτυρίες από τη Γάζα
Η Lina , μητέρα στη Γάζα, περιγράφει με σπαρακτικό τρόπο την καθημερινή μάχη της οικογένειάς της για επιβίωση:
«Μπορώ να περιγράψω την κατάσταση που ζούμε μόνο με τη λέξη λιμός. Τα τρόφιμα στο ντουλάπι μας, καθώς και οι κονσέρβες, έχουν σχεδόν τελειώσει. Οι κοινοτικές κουζίνες έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους. Δεν έχω ούτε ένα μήλο να δώσω στο παιδί μου. Σπαράζει η καρδιά μου όταν το παιδί σου ζητά απλά ένα απλό φρούτο και δεν έχεις να του δώσεις.
Επιβιώνουμε με 1 γεύμα την ημέρα. Κάθε μέλος της οικογένειας παίρνει ένα κομμάτι ψωμί, το οποίο μπορεί να φάει όποτε θέλει – συνήθως το φυλάμε για το μεσημεριανό. Το πρωί έχουμε μερικά μπισκότα και τσάι. Το κύριο γεύμα μας είναι το μεσημεριανό, συνήθως μακαρόνια ή ρύζι, αλλά ακόμα κι αυτά αρχίζουν να σπανίζουν, καθώς είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι υπερβολικά ακριβά.»
Η Samira , επίσης μητέρα στη Γάζα, είπε:
«Δεν έχουμε θρεπτικά τρόφιμα. Αυγά, γαλακτοκομικά και φρούτα είναι εξαιρετικά σπάνια. Ψάρια υπάρχουν, αλλά είναι τόσο ακριβά που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να τα αγοράσουν. Όσο για κοτόπουλο και κρέας, δεν υπάρχουν διαθέσιμα από τότε που έκλεισαν τα σύνορα.
Προσπαθούμε να βρούμε υποκατάστατα για τα θρεπτικά συστατικά που μας λείπουν, αλλά υπάρχουν τροφές που απλώς δεν αντικαθίστανται. Πολλά παιδιά δείχνουν πλέον ορατά σημάδια υποσιτισμού.»
Η Leen , που είναι εννέα μηνών έγκυος και υποφέρει από υποσιτισμό και αναιμία, είπε: «Όταν στην αρχή της εγκυμοσύνης μου είχα λαχτάρα για φρούτα, υπήρχαν ακόμη διαθέσιμα, αλλά οι τιμές ήταν τόσο υψηλές που αγόρασα 1 μόνο μήλο για 15 σεκέλ (=3,77€).
Τώρα, ο χειρότερος εφιάλτης μου είναι να γεννήσω, τώρα που τα σύνορα είναι κλειστά.
Έχω υποσιτισμό και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υποτίθεται πως πρέπει να τρέφομαι καλά, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα – ούτε φρούτα, ούτε πρωτεΐνούχες τροφές, ούτε γάλα, ούτε αυγά, ούτε τυρί. Όλα αυτά με επηρεάζουν και φοβάμαι πολύ ότι θα επηρεάσουν και το μωρό.»