Για τους περισσότερους από εμάς, μητέρα σημαίνει αγάπη, στοργή, φροντίδα, ανιδιοτέλεια. Σε πολλές χώρες, η μητρότητα προστατεύεται από τον νόμο. Όταν εφαρμόζεται και οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες το επιτρέπουν, δίνει την δυνατότητα σε εκατομμύρια γυναίκες να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους όπως ονειρεύονται και όπως τους αξίζει. Απολαμβάνοντας δηλαδή, τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Ισχύει άραγε το ίδιο, στις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη;
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στον αναπτυσσόμενο κόσμο, 82 εκατομμύρια κορίτσια παντρεύονται σε ηλικία 10-17 και πολλά από αυτά κυοφορούν πριν την ενηλικίωσή τους. Το 60% στο Νεπάλ και το 50% των κοριτσιών στην Ινδία. Στην Αιθιοπία το 50% των κοριτσιών παντρευονται χωρίς να έχουν συμπληρώσει το 15ο έτος της ηλικίας τους, παρότι από το 1995 έχει τεθεί ως ηλικιακό όριο για τη νομιμότητα του γάμου το 18ο έτος. Στο Μάλι, το 39% των κοριτσιών παντρεύονται πριν τα 15 και το 70,6% πριν τα 18, ενώ στην Νότιο Αφρική ο γάμος επιτρέπεται νομικά από την ηλικία των 12 ετών!Το υψηλότερο ποσοστό παιδικής εγκυμοσύνης σύμφωνα με τον ΟΗΕ το κατέχει η Υποσάχαρια Αφρική, με λυπηρό «πρωταθλητή» τον Νίγηρα, όπου το 74,5% των κοριτσιών παντρεύονται μικρές και το 56% γεννά πριν ενηλικιωθεί. Ένα παιδί όμως δεν μπορεί να αντέξει την μητρότητα. Πόσο μάλλον όταν υποφέρει το ίδιο από την φτώχεια και την πείνα. 70.000 έφηβες μητέρες στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο κίνδυνος θανάτου κατά την εγκυμοσύνη είναι πενταπλάσιος για τις μητέρες 10-14, από ότι για τις γυναίκες που εγκυμονούν στα 20-24. Πέρα από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι μητέρες-παιδιά, τα βρέφη τους επίσης στερούνται ανάπτυξης και φροντίδας. Ένα φτωχό και πολλές φορές υποσιτισμένο ανήλικο κορίτσι, είναι λογικό να μην είναι σε θέση να κυοφορήσει ένα υγιές παιδί.