
Στον απόηχο της συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός, ο Jamil Sawalmeh, Γενικός Διευθυντής της ActionAid Παλαιστίνης, δήλωσε: «Σήμερα λαμβάνουμε τα πρώτα ελπιδοφόρα νέα για την πρώτη φάση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός. Ύστερα από δύο χρόνια ανείπωτης τραγωδίας, με αδιάκοπους βομβαρδισμούς, λιμό και διαρκείς εκτοπισμούς, η είδηση αυτή φέρνει μια συγκρατημένη ανακούφιση».
Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τέλος της διαδικασίας.
«Η Γάζα δεν μπορεί να περιμένει: είναι απαραίτητο να έχουμε άμεση και μόνιμη κατάπαυση του πυρός, είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας, αποχώρηση των στρατευμάτων και -φυσικά- επιστροφή των ομήρων και κρατουμένων στις οικογένειές τους», προσέθεσε.
Τι γίνεται από εδώ και στο εξής
Η ActionAid πιστεύει ότι οι ανεξάρτητες ανθρωπιστικές οργανώσεις, υπό τον συντονισμό του ΟΗΕ, πρέπει να έχουν πλήρη και ανεμπόδιστη πρόσβαση για να μπορέσουν να παρέχουν τρόφιμα, ιατρική φροντίδα, καθαρό νερό, υλικά στέγασης και άλλες βασικές προμήθειες, από τις οποίες ο κόσμος στη Γάζα έχει στερηθεί για πολύ καιρό.
Παράλληλα, οι άνθρωποι που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, και μάλιστα πολλές φορές, πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να επιστρέψουν.
«Οι συμφωνίες έχουν αξία μόνο όταν τηρούνται και βασίζονται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το διεθνές δίκαιο δεν είναι προαιρετικό. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα, που συνέβαλε στη διαμεσολάβηση αυτής της συμφωνίας, να διασφαλίσει εγγυήσεις, έτσι ώστε όλα τα συμφωνηθέντα βήματα να τηρηθούν και από τις δύο πλευρές», προσθέτει ο Γενικός Διευθυντής της ActionAid Παλαιστίνης.
Μια ιστορική στιγμή
Μπροστά μας διαμορφώνεται ένα παγκόσμιο κύμα αλληλεγγύης χωρίς προηγούμενο και μια ολοένα αυξανόμενη αναγνώριση της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας. «Είναι σημαντικό να μην χαθεί η δυναμική αυτή. Πρέπει να μετατραπεί σε ουσιαστική πρόοδο προς την πλήρη αυτοδιάθεση του παλαιστινιακού λαού, η οποία οφείλει να παραμείνει στο επίκεντρο κάθε μελλοντικής πρωτοβουλίας και πολιτικής πορείας», προσθέτει ο Jamil Sawalmeh.
Μετά τη Γάζα, τι;
Κι ενώ η Γάζα αρχίζει να βλέπει μια μικρή αχτίδα ελπίδας, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν στη Δυτική Όχθη: την παράνομη κατοχή, την επέκταση των εποικισμών, τις κατεδαφίσεις σπιτιών, τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς και τη βία των εποίκων, που συχνά συμβαίνει με την ανοχή των Αρχών.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ακόμη μακρύς δρόμος μπροστά μας, αλλά σήμερα αισιόδοξα και συγκρατημένα ελπίζουμε ότι ο κόσμος θα πράξει ό,τι χρειάζεται, ώστε αυτή η ημέρα να σημάνει την αρχή της δικαιοσύνης, της ανάκαμψης και της αξιοπρέπειας για τον παλαιστινιακό λαό.